Marieke moest het leven van buiten naar binnen halen

Het leven van buiten naar binnen halen: daar draaide het afgelopen jaar om voor welzijnsbemiddelaar Marieke Polleman en voor de bewoners van KleinGeluk. “Mijn leven is er anders uit gaan zien. Ik heb minder contacten, ben voorzichtiger en werk thuis. Het leven vertraagt eigenlijk een beetje. En dat voelt best goed.”

Marieke is welzijnsbemiddelaar bij ouderenzorgorganisatie KleinGeluk. “Het doel van mijn team is het leven van onze bewoners prettiger te maken. Dat doen we door van alles te organiseren, grote en kleine dingen. Binnen, maar ook buiten de deur.”

Van praatjeslijn tot gedichtenbundel

Dit jaar konden veel activiteiten niet doorgaan. Daar lieten Marieke en haar collega’s zich niet door uit het veld slaan. “Omdat de bewoners dit voorjaar bijna geen bezoek konden krijgen, hebben we een ‘praatjeslijn’ opgezet: bewoners die behoefte hadden aan een gesprek, werden gebeld door een van onze vrijwilligers. We organiseerden ook beweeglessen die bewoners vanachter hun ramen en buiten in de tuin konden volgen. Zelfs de overburen deden mee! Of we regelden hoogwerkers, waarmee familieleden hun geliefden konden bezoeken. En op 4 mei hebben we op onze zeven locaties door trompettisten de Last Post laten blazen. Het hoogtepunt van al die activiteiten vond ik zelf een gedichtenbundel die we op Moederdag hebben uitgedeeld. Daarin stonden gedichten van familieleden voor onze bewoners.”

Nu, in de winter, verschuift de aandacht naar digitale activiteiten: films, videoboodschappen en een filmpje van familieleden die op een muziekinstrument spelen voor de kerstviering. “Al deze activiteiten betekenen veel voor de bewoners en hun familieleden. We brengen voor hen als het ware de buitenwereld naar binnen.”

Thuis werken: dubbel

Marieke werkte dit jaar zelf veel vanuit huis. Daar zaten twee kanten aan. “Ik zag collega’s en bewoners worstelen en kon er op dat soort momenten niet persoonlijk zijn. Dat vond ik moeilijk. Maar aan de andere kant lukte het me wel om creatieve dingen te verzinnen voor onze bewoners, waardoor ik ze ondanks de afstand toch een paar geluksmomenten kon bezorgen. Ik zag ook dat veel vrijwilligers, buurtbewoners en bedrijven in actie kwamen en van alles langsbrachten of dingen organiseerden. Dat enthousiasme was aanstekelijk, mijn team en ik kregen daar echt energie van.”

“Mijn persoonlijke leven is vertraagd en dat voelt goed”

Ook in haar eigen leven heeft ze leren improviseren. “Ik videobel nu veel met vriendinnen, zo houden we toch contact. Ook wandel ik veel door mijn eigen buurt. Die rust en die ruimte die we hier hebben! Dat is echt een voorrecht, dat letterlijk om de hoek ligt.” Al met al heeft Marieke haar weg wel gevonden door alle belemmeringen heen. Sterker nog: ze ervaart nu ook voordelen van de gedeeltelijke lockdown “Mijn persoonlijke leven is vertraagd. En dat voelt goed. Ik hoop eigenlijk dat die rust nog even blijft.”

Dit interview is tussen vrijdag 13 november en 11 december afgenomen.