Ronald is als ‘Gezicht van Orpheus’ minder zichtbaar
Ronald Koldenhof wilde het al wat rustiger aan gaan doen. Maar de lockdown was toch niet helemaal wat hij voor ogen had… Als gastheer bij Orpheus was hij volop bezig met mensen. “De laatste jaren stond ik soms zelfs óp het podium. Ik mis die reuring heel erg.”
Tien jaar geleden was Ronald kantoormanager bij SNS Bank. Toen zijn kantoor sloot, kreeg hij via zijn netwerk een baan aangeboden als gastheer bij Orpheus. Een wereld van verschil ten opzichte van de bank, maar wél met een gemene deler: met mensen werken. Ronald genoot van zijn nieuwe rol. “Ik ontving gasten en begeleidde mensen tijdens congressen en voorstellingen. Ook deed ik de kaartcontrole. Ik was het eerste aanspreekpunt en tien jaar lang voor gasten het gezicht van Orpheus.”
Een stapje terug
Dit voorjaar werd alles anders. Orpheus moest sluiten en mocht na heropening slechts dertig mensen per zaal ontvangen. Ronald had een nulurencontract en de vaste medewerkers namen noodgedwongen veel van zijn taken over. “Dat vond ik eigenlijk niet erg. Ik ben in september 69 geworden en wilde wel een stapje terug doen.” Maar helemaal afscheid nemen, dat wilde de gastheer niet: twee keer in de maand werkt hij nog als vrijwilliger bij het theater.
Altijd wat te doen
Ronald is veel voorzichtiger geworden in zijn contact met mensen. “Ik hou me zo goed mogelijk aan de regels. Als we dat allemaal doen, dan kunnen we hopelijk volgend jaar weer door. Gelukkig heb ik altijd wat te doen. Zo wonen mijn schoonouders nog zelfstandig en die helpen wij vaak. Ook geniet ik nu van het winterklaar maken van de tuin.”
“Cultuur is zo belangrijk, juist nu”
Ook voor het theater hoopt Ronald dat het snel weer beter wordt. “Dertig mensen per voorstelling is natuurlijk niet veel. Dit jaar houdt Orpheus dat wel vol, maar volgend jaar wordt het misschien wel kritisch. En cultuur is zo belangrijk! Zeker nu. Mensen willen genieten van mooie dingen. Zelf mis ik mijn werk natuurlijk enorm. Ik heb in tien jaar tijd veel gasten en artiesten leren kennen. In de Sinterklaastijd staat het ASK-theater normaliter een week lang op de planken. Ik begeleidde de voorstellingen en mocht zelfs mee het applaus in ontvangst nemen, omdat ze vonden dat ik erbij hoorde. Dat is echt prachtig. Mooi, dat ik nog vrijwilliger kan zijn bij Orpheus.”
Dit interview is tussen vrijdag 13 november en 11 december afgenomen.